W e s t e r k e y n
In meest recente De Miedbringer schreef secretaris Jaap Smit een stukje over de Westerkeyn. Deze locatie, die jarenlang in juni door Oerol is gebruikt als festivalterrein, dreigt al jaren niet meer beschikbaar te zijn, omdat er zomerhuizen staan gepland.
Ten noordoosten van het dorp Midsland stond voor het begin van de Tweede Wereldoorlog de boerderij van de familie Bakker. Het boerenbedrijf aldaar was geen vetpot en al voor het uitbreken van de oorlog werd de boerderij met behoud van bestaand uiterlijk verbouwd tot hotel-pension. Er was een conversatiezaal en de kamers waren voorzien van - toen al - stromend water en elektrisch licht. En er was een gezamenlijke badkamer.
Tijdens de oorlogsjaren lag het bedrijf stil, maar de heer Bakker had andere inspiraties. Zijn grote wens was om ooit burgemeester van Terschelling te worden. Hij greep zijn kans; hij sloot zich aan bij de NSB en werd vervolgens tot burgemeester benoemd.
Dit bleek achteraf toch een fatale misstap van hem te zijn geweest. Bakker overleed enkele jaren na de oorlog.
Hierna kreeg de “Westerkeyn” diverse eigenaren, waaronder de Terschellinger familie Smit. Zij konden het bedrijf ook niet goed op gang krijgen en tot overmaat van ramp brandde het in 1954 tot de grond toe af. Hiermee was er op Terschelling een juweeltje van een specifieke historische boerderij eentje minder.
Het echtpaar Groendijk kocht het erf met afbraak en liet er een geheel nieuw hotel-café-restaurant bouwen in moderne laagbouwstijl. Nadat de heer Groendijk was overleden, probeerde zijn vrouw het bedrijf nog voort te zetten, maar ook zij redde het niet. Vervolgens kwamen er weer diverse eigenaren, waarbij een van de eigenaren – de heer Van Ditzel – zelfs in een faillissement belandde.
Veel zegen rustte er dus niet op het bedrijf. In het jaar 1989 probeerde de familie Wisman een betere toekomst voor de Westerkeyn te vinden. Er werden plannen gemaakt voor nieuwbouw van een comfortabel appartementencomplex. Zo dacht men aan 80 á 90 studio’s/hotelkamers en ook drie kamer appartementen, voorzien van alle gemakken en dat alles op hotelbasis. Er zouden dan ook congressen en/of studiereizen kunnen gaan plaatsvinden. En er zou ook een ontvangsthal, lounge, bar en een restaurant in moeten komen. Dit was voor Terschellinger begrippen voor die tijd wel heel erg groot en men sprak dan ook al gauw over een “tropical paleis”.
Achteraf gezien mogen we best wel blij zijn dat dit er uiteindelijk nooit is gekomen. De laatste jaren kennen we het terrein alleen vanwege het gebruik door Oerol als festivalterrein. De huidige eigenaar van het terrein heeft jarenlang dit gebruik van het terrein gedoogd. Maar hij wil nu zijn bezit toch wel eens verzilverd zien en vandaar dat de gemeenteraad van Terschelling instemt met de bouw van twaalf recreatiewoningen. De Oerolorganisatie moet dus op zoek naar een vervangende geschikte locatie en dat valt op ons eiland beslist niet mee! Maar Oerol met een jaarlijks terugkerend bezoekers aantal van ca. 55.000 personen kan Terschelling ook niet meer missen. Het brengt flink wat geld in het laatje van de ondernemers en Oerol is landelijk een begrip geworden. Dus wachten we maar rustig af hoe dit weer een vervolg gaat krijgen!
November 2018 Jaap Smit, secretaris