En toen kwam toch weer Kamperen bij de Boer aan de orde, onder meer via 'De Stelling van Terschelling' op Fodzoeker.nl. Dit naar aanleiding van de zicht-bepalende Tipi-tenten in de open polder bij Halfweg en het beeldbepalende klimtoestel bij BBB in Oosterend. Gek is dat niet, want SOS heeft tot en met de Raad van State gewaarschuwd voor een te onduidelijke definitie over KbdB: wat is 'kamperen', wat is een 'boer', hoe dichtbij is precies 'bij' en welke afmetingen mag een 'tent' hebben, van welke materialen, welk aantal en hoeveel maanden? En hoe zit het met toiletvoorzieningen in de 'tent' of in het 'hoofdgebouw'? En welke (speel-)voorzieningen horen wel/niet thuis op een agrarisch bestemd terrein geen kampeerterrein zijnde met randbeplanting? Hoe zit het met overlast naar buren respectievelijk de goede ruimtelijke ordening? Over bijna alle KbdB-locaties is inmiddels discussie, te meer daar de reguliere kampeerterreinen strikt ingeperkt worden en de boerencampings niet. De gemeente had beter op moeten letten. Het blijft de gemoederen bezig houden, en dat was voorspeld naar aanleiding van de ervaringen met Kamperen bij de Boer op Texel. Waar zijn de normen en waarden?

Hilmar Schurink, voorzitter SOS.

Bron De Miedbringer, jaargang 56, augustus 2017, 1708-199, pag. 13.