De natuur- en landschapswaarden van Baai Dellewal zijn bij de gemeente niet gegarandeerd

Door SOS op ma, 31/07/2017 - 10:36
West-Terschelling, bunkerwoning Delewal. Januari 2016. Foto Piet Zumkehr

West-Terschelling, bunkerwoning Dellewal

Veel ontwikkkelingen spelen zich af achter de schermen. SOS is het belangrijkste informatiekanaal om achtergronden op de voorgrond te plaatsen.

Baai Dellewal - Dancing
Nadat de gemeente bijna vier jaar de communicatie met Stichting Natuurherstel Baai Dellewal heeft opgeschort, zijn begin mei de ‘Grootse Plannen’ van de gemeente met Dellewal openbaar geworden, opgesteld door Bureau BügelHajema. De Baaidames werden in eerste instantie daarin afgeserveerd, omdat hun plan niet paste in de financiële randvoorwaarden van de gemeente (grondopbrengst 2,3 miljoen euro, gegarandeerd). Wel pasten een nieuw uitbreidingsplan van Westcord-hotel Schylge en de twee eigen (luxe) woningbouwplannen van de gemeente binnen de randvoorwaarden van de gemeente. Dat bleek bij nader inzien toch niet het geval. De zichtlijnen op de Baai vanaf de Berg worden doorbroken, er blijkt meer grond nodig en/of de grondopbrengst blijft te veel achter bij het streefcijfer. Deze manco’s kwamen naar voren tijdens een publieksavond van de gemeente in ET-10 op 31 mei. Een toezegging vanuit de Stichting Baai Dellewal om via crowdfunding toch kans te zien het geld (voor de armlastige gemeente) bij elkaar te kunnen krijgen werd door de wethouder gezien als ‘eye-opener’. En hij bood die avond een opening richting Baaidames om na vier jaar toch serieus mee te kunnen dingen. Het college van B&W besloot daarom een maand later om de Baaidames drie maanden de tijd te geven om alvast 75% van die 2,3 miljoen euro te garanderen, om in oktober een rol te kunnen spelen bij de besluitvorming over het mogen aankopen van het reeds door de burgers betaalde ‘collectieve goed’ Dellewal. Dat werd bij het afscheid van wethouder de Jong (begin juli) door de burgemeester gememoreerd als ‘goede zet’. Het gaat daarbij alleen om de gronden van de voormalige Dancing-Dellewal (ca 2.000 m2) en niet om het Natuurherstelplan voor de Baai-Dellewal als geheel. Daar laat de gemeente zich vanuit haar verantwoordelijkheid voor een goede ruimtelijke ordening niet over uit. Mogelijk heeft het niet-ondertekenen door de gemeente van het Kustpact (tegen kustbebouwing, zie hierna) daarmee te maken. Zij ziet het duingebied van Dellewal als ‘strategische (financiële) reserve’, dus in principe verkoopbaar. De natuur- en landschapswaarden van de Baai Dellewal zijn bij de gemeente dus niet gegarandeerd. Onder leiding van de coalitie (VVD, PvdA, CDA) wordt de ontknoping verwacht eind dit jaar, dus voor de gemeenteraadsverkiezingen. SOS heeft bij het college een WOB-verzoek ingediend, dus gevraagd naar alle stukken, besluiten en afspraken van de laatste vijf jaar over het dancing-terrein en omgeving.

Het Kustpact is door bijna 60 partijen ondertekend waaronder de kustprovincies, de kustgemeenten, natuurorganisaties, drinkwaterbedrijven en de recreatiesector. Het pact is uitsluitend door de Waddeneilanden niet mede-ondertekend, omdat zij van mening zijn dat andere wettelijke regelingen al voldoende garanties bieden tegen kustbebouwing (van strand en duinen). En volgens wethouder de Jong ook om minister Schultz (VVD) niet te veel voor het hoofd te stoten. Curieus, omdat minister Schultz de eerste ondertekenaar is van het Kustpact. 

Baai Dellewal – Victoria
Waar SOS 55 jaar geleden tegen is opgericht, hotelbouw aan de Baai met Hotel ‘Victoria’ (e.a.), speelt nu weer. Hotel Victoria werd aan het eind van haar toeristische levensduur gekocht door de gemeente en gebruikt als campus voor de zeevaartschool. De gebouwen zijn inmiddels bouwtechnisch en woontechnisch ‘af’ (gekeurd). De zeevaartschool MIWB heeft vanaf september de beschikking over een nieuwe campus, op de Berg. En de oude campus Victoria moet contractueel door de gemeente worden teruggekocht van woningstichting De Veste uit Ommen die haar tien jaar als tussen-eigenaar heeft beheerd als studentenhuisvesting. De gemeente heeft daar ca. 2,8 miljoen euro voor over. Dat geld moet weer ergens vandaan komen. De Stichting Natuurherstel Baai Dellewal heeft dat onderdeel ook meegenomen in haar totaalplan voor de Baai. Maar ook in dit dossier geeft de gemeente ‘niet thuis’ en heeft een eigen agenda: de gebouwen weer activeren voor tijdelijke huisvesting voor horeca- en zorgpersoneel en MIWB-studenten (!) in het kader van de Woonvisie. Maar ook andere projectontwikkelaars lopen zich al warm voor Victoria. Er valt geld te verdienen aan het verder bebouwen van de Baai. SOS is daar na 55 jaar nog steeds op tegen. De landschappelijke en toeristische waarden van de enige baai in Nederland, inmiddels grenzend aan het Werelderfgoed Wadden, gaan boven het ‘wereldse slijk’ (geld). Het zou genant zijn als hogere overheden niet in staat zijn die waarden te garanderen, met het Kustpact in de hand. Van de gemeente als niet-ondertekenaar van dat Pact valt niet meer te verwachten. Die treedt alleen op als private grondeigenaar. Het algemeen belang is daaraan ondergeschikt volgens de neo-liberale principes: iets heeft alleen waarde als er voor betaald wordt, anders moet het verdwijnen, volgens de filosofie van de grondlegger Ayn Rand. Voor Terschelling betekent dit: duin wordt zonne-akker, bos wordt golfbaan, zichtlijn wordt dichtgebouwd, dorpsaanzicht wordt blokkendoos, open polder wordt bedrijventerrein, Werelderfgoed wordt haven en de Baai wordt woonboulevard in het duurdere segment. “Want ‘de markt’ vraagt daarom”, zegt men dan. Maar ‘de natuur’ hoort men niet.

Hilmar Schurink

voorzitter SOS

 

West-Terschelling, Dellewal met Hotel Schylge. Foto Piet Zumkehr

Dellewal met Hotel Schylge, januari 2016