SOS-visie uitgesproken voor de gemeentelijke Commissie Bezwaarschriften (23-10-2014).

1. De verleende Omgevingsvergunning is niet ondertekend door of ‘in naam van’ het college van B&W, en dus ongeldig. FUMO heeft geen mandaat en geen bevoegdheid om zelf besluiten te nemen. De handtekening is door een FUMO-medewerker gezet en niet door, of ‘namens’, het college. Aan de FUMO zijn echter geen publiekrechtelijke bevoegdheden overgedragen. Omdat het hier gaat om een horizontale delegatie van gemeentelijke werkzaamheden (naar búiten de organisatie) - waarbij langjarig gemeentelijke budgetten aan de orde zijn en dus sprake is van een ‘aanbesteding’ - had de oude of nieuwe gemeenteraad het Mandaatbesluit van 3 april 2014 moeten accorderen. Een achterliggend raadsbesluit mankeert echter. Het Mandaat-besluit is dus ongeldig. Het gaat hier om meer dan ‘de was de deur uit doen’. Het Mandaat heeft nu de kenmerken van een ambtelijke coup.
2. De Omgevingsvergunning is in strijd met het vigerende bestemmingsplan. Een nieuw en uitgebreid appartementencomplex met als ‘nevenfunctie’ een dienstwoning is ruimtelijk en bestemmingsplan-technisch iets anders dan een bestaande woning als ‘hoofdfunctie’ die uitgebreid wordt met enkele recreatieve appartementen. Ook voor de omgeving. Die omgevingseffecten zijn niet meegewogen. De omvang en de facultatieve ‘zorg’-component (mét vergund restaurant, dus volgens de Horecanota een ‘pension’) maakt de beoogde ‘hoofdfunctie’ tot een ‘toeristisch bedrijf’ waarvoor een hotelbestemming of een toeristische verblijfsbestemming vereist is. De functie ‘wonen’, de bedrijfswoning, is geheel ondergeschikt aan de functie ‘verblijfsrecreatie-plus’. Daarnaast, de ‘afwijkingsbevoegdheid’ voor appartementen is bedoeld voor bestaande woonsituaties en geldt niet op voorhand ‘bij rechte’. Een uitgebreide procedure gericht op een ‘goede ruimtelijke ordening’ is in dit geval noodzakelijk. Ook daarom is de verleende vergunning-van-rechtwege niet rechtsgeldig. Ook bij het vervallen van het restaurant is een nieuwe vergunning noodzakelijk, want in de verleende vergunning-van-rechtswege blijft een restaurant mogelijk, dus een ‘pension’.
3. SOS heeft een haat-liefde-verhouding met Welstand. Liefde omdat een goede ‘beeldkwaliteit’ van een gebouw in zijn omgeving voor SOS een statutair speerpunt is. Anderzijds omdat het welstandsbeleid door de gemeente zelf niet serieus wordt genomen en wordt overgelaten aan de (ook uitbestede) adviezen van Hûs en Hiem, met een hoog ‘willekeur-gehalte’. Het bouwontwerp van dit ‘crematorium-gebouw’ in Formerum is daarom een vloek in deze kwetsbare omgeving, die een goed architect niet betaamt. Brr. Afkeuren dus.
4. In bredere zin vraagt SOS zich af of Terschelling wel zit te wachten op dit nieuwe appartementencomplex. Dit naast de andere 4 of 5 initiatieven die ook in de pijplijn zitten. Is extra logiesaccommodatie én leegstand wel in het belang van de eilander economie, het landschap en in het belang van de betreffende projectontwikkelaars zelf? Realiseren zij zich wel dat de economische groei en het toerisme over hun top heen zijn, ook als het zuiver om een belegging gaat met een zogenaamd gegarandeerd rendement (Landalisering)? Dus wat is de maatschappelijke relevantie van dit project en de andere projecten? Is er op Terschelling of elders niets relevanters en rendabelers te realiseren, ondanks de economische krimp? Het element ‘buurtzorg’ lijkt niet de echte reden achter deze projectontwikkeling.
5. SOS zal kennis nemen van het gemeentelijk besluit; eigenlijk de noodzakelijke ‘deugdelijke motivering’ onder het niet eerder genomen bestuurlijk besluit. SOS zal niet schromen dit in volgende instantie aan de bestuursrechter voor te leggen. SOS verwacht een onafhankelijk advies van uw commissie: nietigverklaring van deze omgevingsvergunning-van-rechtswege.