Het SOS-bestuur vindt dat zij in dit Huis van de Democratie publiek uitleg moet geven over haar overwegingen omtrent de campus. Dit omdat de realisatie van een campus van déze omvang op déze locatie van algemeen publiek belang is. Het gebouw staat er 50 jaar en dan mag het best iets worden waar je als eiland trots op kan zijn, net als op het Maritiem Instituut Willem Barentsz zelf. Dat staat niet ter discussie.

SOS heeft al 50 jaar als statutaire taak het ‘eilander eigene’ te behouden. Dat laat zich vertalen in ‘schaal en maat’, beeldkwaliteit en landschappelijke kwaliteiten, rekening houdend met economische aspecten, veiligheid en dergelijke. SOS is geen politieke partij, maar een behartiger van een algemeen belang. Zij doet dat serieus en doordacht. De publieke voorlichting vanuit de gemeente en De Veste over de campus-plannen beperkte zich tot het wettelijk minimum. Dat houdt een zeker risico in. Want niet iedereen praat dan met de nodige kennis van de achtergronden.

Het vrijwel voltallige SOS-bestuur en de vier raadsfracties hebben recent op neutraal terrein open met elkaar gesproken over de ontwikkelingen rond de nieuwe campus. De wederzijdse standpunten zijn verduidelijkt. Het door SOS gevraagde bouwplan van De Veste kwam echter niet op tafel. Over de terreininrichting en de ontsluiting bleven nog vragen open, zodat SOS en de eilander bevolking nog steeds niet weten wat er precies tegenover hotel Schylge in het bos gaat gebeuren. Het beeldmontage op de website van De Veste wordt het in ieder geval niet, omdat de gebouwen niet op deze wijze in het sterk geaccidenteerde terrein passen. Dit los van de simpele bouwvorm, niet om echt trots op te zijn.

De ontsluiting vanaf de hoofdweg bovenover, ook tijdens de bouwfase met zwaar verkeer, lijkt een hoofdpijndossier te worden. Een verkeerskundige regel is dat aansluitingen op een doorgaande weg zo veel mogelijk vermeden moeten worden. In de besluitvorming is verder onvoldoende aandacht besteed aan de verschillende kruisende verkeersstromen boven op de Berg, met name van fietsers en auto’s. Ervaringsdeskundigen hebben er een hard hoofd in. Dit los van de landschappelijke impact van de ‘coupure’. De resterende dennebomen zullen het met storm zwaar te verduren krijgen en verdwijnen.

Vanwege de resterende onduidelijkheden heeft het SOS-bestuur toch besloten de Raad van State als neutrale partij te vragen om een beslissing over de twee discussiepunten: de campus-bouwhoogte en de ontsluiting op de hoofdweg op het hoogste punt. Beide onderwerpen zijn ook voor toeristisch Terschelling van belang, mede om een verstedelijkte baai Dellewal te voorkomen. De bouwontwikkelingen aan beide zijden van de van Heusdenweg moeten in elkaars visuele verlengde worden gezien. Tot nu toe is dat niet of nauwelijks gebeurd.

Afzien van een beroep bij de Raad van State is alleen gebruikelijk als de strijdpunten van tafel verdwenen zijn. Ook na het constructieve gesprek met de raadsfracties is dat niet het geval, ondanks de druk die door ‘derden’ op het SOS-bestuur is uitgeoefend. Die druk was niet altijd even fraai of doordacht.

Kennelijk treedt ook door de Flora en Faunawet vertraging op voor de campus en voor de woningbouw Bermuda-4. Pas in september kan met de kap van 7000 bomen en het bouwrijp-maken worden begonnen. Dus na het toeristisch hoogseizoen. Die vertraging is jammer, maar de problematiek van de studentenhuisvesting speelt al zeker 7 jaar. Dat is SOS niet aan te rekenen. En bij een bestemmingsplan hoort als democratisch recht nu eenmaal een beroepsmogelijkheid bij de Raad van State als daar inhoudelijk aanleiding toe bestaat. Dat hadden ook de naaste buren kunnen doen. In de tijdsplanning moet je daar als initiatiefnemer en gemeente rekening mee houden, net als met vertraging door andere procedures. Dat vereist publiek-private regie en daar schort het hier aan.

Maar linksom of rechtsom, er komt een nieuwe campus. SOS komt al twee jaar met relevante zienswijzen en alternatieven. Er zijn geen wezenlijke belemmeringen om de campusontsluiting via de Europalaan-hoog te laten plaats vinden. En campusgebouwen van drie bouwlagen passen beter in het terrein en bij het eilander eigene. Het hóeft niet hoog te zijn. De toerist zal daarvoor dankbaar zijn.