Op 17 juli 2012 doet zich het heugelijke feit voor dat onze Stichting 50 jaar bestaat. Vanaf 1962 hebben vele zeer betrokken bestuurders zich uiterst gemotiveerd ingezet voor het behoud van het bijzondere karakter van Terschelling. Nu, anno 2012, mogen we met trots terug kijken op een geslaagde invulling van onze doelstelling. Terschelling onderscheidt zich in zeer positieve zin van de andere Nederlandse Waddeneilanden. Onze voortdurende inzet en waakzaamheid heeft tot gevolg gehad dat de ongebreidelde groei op toeristich gebied in de vorm van hotelbouw, grootschalige appartementencomplexen en het verdwijnen van karakteristieke bouwwerken op ons eiland in veel geringere mate is voorgekomen dan op de andere vier Waddeneilanden. De stabilisatie van het beddenbestand op Terschelling is mede op onze aandrang tot stand gekomen. Ook op het gebied van natuurbehoud hebben we ons als Stichting, veelal in samenwerking met Staatsbosbeheer, duidelijk gemanifesteerd. Dit alles heeft er toe geleid dat Terschelling landelijk wordt gekwalificeerd als het eiland waar de oorspronkelijke karakteristiek in samenhang met de vaak nog zeer goed behouden natuurlijke waarden hoog gewaardeerd wordt en eigenlijk als de Kroon op onze Wadden mag worden beschouwd.

Unieke positie

Deze unieke positie heeft er mede toe geleid dat Terschelling als gemeenschap als zeer welvarend wordt beschouwd. Burgers en bedrijven 'boeren' hier uitstekend. En als ik boeren schrijf, dan bedoel ik ook in letterlijke zin dat de boerenstand op ons eiland het zeer behoorlijk doet. Zij leveren een gewaardeerde bijdrage aan het aanzien van de open Terschellinger polder, zij participeren op ruime schaal in het faunabeheer op hun landerijen en mede daardoor weten zij op evenwichtige wijze een gevarieerd inkomen op te bouwen. Een agrarische ondernemer zou zich echter niet goed voelen wanneer hij niet steeds naar ruimere mogelijkheden zou streven. Het is op dit punt waar de sector meent dat SOS haar niet goed gezind zou zijn. Nadrukkelijk wil ik deze opvatting bestrijden. Op diverse fronten werken en denken we mee aan de nieuwe uitbreidings- en bestaansmogelijkheden voor onze boeren. Nimmer hebben we bezwaar gemaakt tegen 'tweede-tak'-activiteiten zoals kaasboerderijen e.d. Dat is ook Terschelling eigen. Op één punt zijn we echter duidelijk gebleven. SOS hecht zeer aan het open polderlandschap van Terschelling en dus zijn er voor ons zeer zeker grenzen aan de afstand vanuit de lintdorpen tot in d epolder waar nieuwbouw gerealiseerd kan worden.

Ontvankelijkheid

Het laatste jaar ervaren we de tendens dat de gemeente onze ontvankelijkheid bij procedures meent te moeten bestrijden. Recent werd deze ontvankelijkheid door de gemeente opnieuw ter discussie gesteld. Zijn we als politieke vertegenwoordigers alleen democratisch tijdens de verkiezingscampagne, waarin we burgers en organisaties laten weten dat we hun inbreng en zorg voor de samenleving zeer waarderen, of moeten we constateren dat dit slechts verkiezingsretoriek is? De Raad van State heeft onze Stichting in een bepaalde beroepzaak 'niet-ontvankelijk' verklaard vanwege het ontbreken van een aannemelijk belang. Echter uitsluitend omdat ons bezwaar gericht was tegen een reeds gesloopte woning, waarbij de realisatie van de sloop aannemelijk niet meer ongedaan kon worden gemaakt. De Raad van State heeft op geen enkel punt in haar besluitvorming de statutaire doelstelling van SOS ter discussie gesteld. Indien we echter ook in de toekomst met deze trend geconfronteerd worden, zullen we de doelstelling opnieuw formuleren en dan op een wijze die expliciet ruimtelijke ordeningsaspecten zal verwoorden.De huidige korte termijn strategie van de gemeente zal dan een tegengesteld effect sorteren, denk ik.

Toekomst

Hoe zal SOS zich in de toekomst manifesteren? En is er nog een toekomst voor een eigen Terschellinger gemeentebestuur weggelegd? Of zullen we te maken krijgen met een gemeentelijke herindeling, waarbij we niet meer met onze eigen eilander gemeente te maken hebben? De tendensen naar grotere gemeenten met meer bestuurskracht zijn duidelijk aanwezig. Helaas worden nut en noodzaak van herindeling de laatste tijd beïnvloed door een gemeentebestuur dat onnodig het "Peyton Place Imago" oproept. Teveel onnodige en onheuse affaires die op het Provinciehuis wellicht met genoegen worden ervaren als het in rap tempo toewerken naar het einde van onze onafhankelijke gemeentelijke status. Ik zeg dit niet ongefundeerd. Deze signale komen reeds uit welingelichte bron. Meer niveau en behoorlijke omgangsvormen zijn in het algemeen, maar zeker nu, op zijn plaats, willen we het streven naar een onafhankelijk Terschelling niet verder benadelen. Een goed voorbeeld van ons College is hier geboden door middel van een eerlijke, open en daadkrachtige bestuursvorm, in combinatie met een toegewijd ambtelijk apparaat.

Griend

Het SOS-bestuur hoopt op korte termijn een antwoord te krijgen van Natuurmonumenten - district Noord - op ons verzoek om in het kader van ons 50 jarig jubileum het vogeleiland Griend te mogen bezoeken. Wij hopen van harte dat we u deze bijzondere tocht op zaterdag 8 of 15 september aan mogen bieden als waardering voor uw jarenlange steun aan onze Stichting. Wij komen hier te zijner tijd op terug.

Hugo Gorter, voorzitter SOS

Dit artikel is verschenen in De Miedbringer, 51, april 2012, 1204-184, pag. 4 - 6